Hij stapt, hij stapt.
Kijk, kijk:
HIJ STAPT!!!
Dat hij stapt, wist je het?
10 maand bij zijn eerste pasjes alleen. 3 weken later stapt hij vlot een tiental meter zonder vallen. Soms nog wat wankel, met z’n handjes appelen aan het plukken, maar gedecideerd. En blij man. Wat een smile op zijn gezicht.
We zijn niet trots hoor. We zijn A-PE-TROTS. En content voor hem. Wat een vrijheid voor het mannetje. Hollend zijn broer achterna. Een verademing na het vervelende kruipen dat niet snel genoeg meer ging, te laag bij de grond en vuile handen. Nu: de blik verruimend, alles ontdekkend en propere handen. WIN, WIN, WIN.
De blijdschap wordt vlot gedeeld met de grote broer.
“Kijk, kijk mama/papa, broer stapt alleen!!!”
Applaudisserend wanneer de ontdekkingstocht abrupt stopt op de poep. Lang leve pamperdemping!!!
We gaan in de komende week schoentjes scoren voor de kleine man. Zijn eerste stappertjes. Tips zijn altijd welkom! Welke schoenwinkel geeft het beste advies?
Ojo, ik ontdek voor het eerst een papablog! Heel tof. 🙂 Die eerste stapjes vond ik ook echt zaaaaalig. En ineens moest ik onder ogen zien dat mijn minibaby “weg” was. Weer een beetje loslaten. 🙂
LikeLiked by 1 persoon
Spread the word Joyce! 😉
LikeLike